گر به دیده، بالای هر شعر، ستاره ای
همان ستاره را بینم ، به گویای شعری
لحظه ای غافل نشوم ز خدای خویش
به نامش شروع و سپاس،اتمام شعری
سطر به سطر، ز تراوشات فکر بکری
به خواست اوست،ایجاد انگیزه ای
افکاری که ازوست ، نباشد بن بستی
گر به ذهنت، گم کردی مرا در زندگی
به خواندن شعر رسیدی، همانا کافی
هر گاه خواستم ز معبود به ذهنم شعری
به کفایت و شایستگی رسیده،اشعاری
فکر هدایت شده ، شعر به اندیشه نویی
